Ogłoszenia Towarzyskie

rzeczywistośc skrzeczy, lecz to wiadomo od dawna. rzeczywistośc sieciowa skrzeczy wszak bardziej niż jakakolwiek inna, czego najlepszym przykladem jest wlaśnie schadzka.
Warszawa pełna jest pięknych, zmyslowych kobiet. wiele wsród nich gotowych jest również podzielic się swymi wdziękami z mężczyzną dysponującym akurat odrobiną finansowej nadpłynności. a jeśli do tego mężczyzna ów jest szarmanckim, przystojnym dżentelmenem - klopotu nie ma. coś jednak wówczas skrzeczy, o ile nie jest się pozbawionym resztek wrażliwości bezwzględnym cynikiem - niespodziewanie nadchodzą myśli o swojej (i partnerki przy okazji)instrumentalizacji i niejakim uprzedmiotowieniu, co odbiera znaczną częśc niewątpliwej przyjemności, jaką jest obcowanie z pięknym pachnącym aktywnym ciałem.
przenosi się więc człowiek do netu, na taką schadzkę, licząc naiwnie, że napotka tu zjawisko, z którym dane mu bedzie spedzac czas, bez owego, cięzkiego do pozbycia sie i zagadkowego skądinąd, dyskomfortu. i zaczyna się...
zaczyna się od odpowiedzi na anonse zwykłych studentek, które "obiektywnych i niezależnych odeń przyczyn znalazły się w nieciekawej sytuacji", albo które "po dlugim i nieudanym związku chciałyby życ wreszcie pełnią życia i cieszyc się kolorami świata wokół", albo ktore (najczęściej) "pragną poznac jednego pana, który sprawi, ze zapomną o problemach codzienności i poczują się jak parwdziwe kobiety". w zamian za odmienienie ich życia autorki anonsów obiecują wszystko co najlepszego w życiu spotkac moze trzydziestokilkuletniego mezczyzne. i na tym etapie wydaje sie, ze znalazlo sie wreszcie adres do mitycznego Edenu, w ktorym znajdzie sie latwą realizaję marzeń i wyobrażeń. jak mogłoby byc inaczej, skoro każda z pań zapewnia w pierwszych zdaniach swego anonsu, iż jest młoda, piękna, błyskotliwa, zgrabna, zadbana, pachnąca, dysponuje jedwabnym ciałem i wspaniałym biustem, etc.
rzeczywistośc jednak ma to do siebie, że skrzeczy, jak już pisałem. a do tego rzeczy pozornie łatwe i piekne, po bliższym oglądzie, okazują swe diametralnie inne oblicze. tak jest i tutaj, na schadzce.
zaczyna sie mianowicie karuzela maili i spotkań. załaczonych fotek, z których nic nie wynika, i kawek, z których ma się ochotęuciec zanim się ją zamówi.
okazuje się, że panie nie potrafią czytac ze zrozumieniem przekazu, ktory jest do nich kierowany, a jesli nawet z mozołem uda im się go odkodowac - robią wszystko by go zniekształcic i stępic. jeśli np. mężczyzna pisze expressis verbis, że szuka kobiety pięknej, reagują myślą: piękno przecież jest pojęciem względnym. jeśli mężczyzna napisze: szukam zjawiskowej pomyślą: to wszak pojęcie nieostre i rzecz gustu. może to i sprawa znikomych autodystansu i samokrytyki? a może przebojowośc i mierzenie sił na zamiary? jakkolwiek by było powoduje, iż powracający w mych przemyśleniach trop o skrzeczącej rzeczywistości staje się z każdym kolejnym mailem i spotkaniem coraz bardziej dojmująco namacalny.
po serii takich rozczarowań mężczyzna z reguły konstruuje własny, autorski anons licząc naiwnie, iż jeśli wystarczająco kategorycznie zarysuje swe oczekiwania - odzew będzie niewielki, lecz pochodzący od oczekiwanego targetu. nic bardziej mylnego. nadal skazanym się jest na dialog z ukrywającymi swój status prostytutkami, paniami z prowincji walczącymi ze wszystkich sił o przetrwanie w wielkim mieście, miłośniczkami luksusu nie mającymi poza kilkoma schematycznymi zdaniami i swoim wątpliwej jakości cialem niczego więcej do zaproponowania, ze "studentkami" z niewielką nadwagą i spalonumi włosami gotowymi oddac się za jedyne 2 tys., a za 10 tys. miesięcznie gotowymi oddawac się regularnie, etc.
do tego te powtarzające się rytuały, te nieczytelne fotki (jak tu poprosic o wyrazne, widoczne fotki? przeciez zostanie sie od razu zakwalifikowanym jako zbieracz i kolekcjoner), te obietnice bez pokrycia i to czekanie na tę garśc banknotów.. ta skrzętnie skrywana, lecz doskonale widoczna chęc "wzbogacenia się" na pierwszym spotkaniu, niezależnie od tego, co będzie dalej. niewykluczone, a nawet całkiem prawdopodobne, że one wiedzą, że dalej nie może byc nic poza rozczarowaniem i uciążliwym dyskomfortem? może to ich sposób na życie, przetrwanie?
smutne, rozczarowujące, przerażające.
czy zdarzają się tu perly? wątpię. może ich anonse mnie omijały, może one omijały moje. inna rzecz, że odpowiadałem na niewiele ogłoszen, a swoich zamieściłem raptem dwa. przypominam, że rzeczywistośc skrzeczy i rozczarowuje, więc proszę się nie dziwic, że po tym, co mnie spotkalo byłem raczej jedynie czytelnikiem tego portalu, niż aktywnym jego uczestnikiem.
podejrzewam, że podobne doświadczenia ma wielu meżczyzn, a także wiele pań. pisze o tym wszystkim konczac swoją przygodę ze schadzką. jako swojego rodzaju podumowanie, zamkniecie, rozliczenie sie. nie mam ambicji, by kogokolwiek przestrzec badz uczulic, gdyz każdy musi dojśc do tego sam. a to chwile trwa.
nie zrazony wszak tym wszystkim, traktujac to jako cenne doswiadczenie (jestesmy wszak w znacznej mierze suma doswiadczen) pozdrawiam wszystkich uzytkownikow tego serwisu i dziekuje wszystkim za czas jakis wspolnej tu bytnosci. zycze duzo szczescia w poszukiwaniach i mniej rozczarowan niz dotychczas.
i przede wszystkim: usmiechu :) i patrzenia w przyszlosc z optymizmem. mimo wszystko.